Charlotte en Lodewijk

Op zaterdag 26 juli 2008 komen er twee konijntjes bij ons wonen. Het zijn Charlotte en Lodewijk. Ze zijn tien weken oud en rond 17 mei geboren. Charlotte is een Lionhead en ze heeft blauwe ogen. Lodewijk is helemaal crèmekleurig en heeft donkeren vlekken op zijn achterlijf net als zijn moeder.

Foto's van het vorige baasje

Papa Kees en mama Nala

3 weken oud

7 weken oud

De konijntjes zijn er: 10 weken oud!

Lodewijk gecastreerd

Lodewijk is op 12 september 2008 gecastreerd en zit bij te komen in zijn kooi op handdoeken.

Gelukkig knapt hij snel op en na een paar dagen merk je niets meer aan hem. Lodewijk en Charlotte mogen op 27 september 2008 weer bij elkaar en we koppelen de twee kooien aan elkaar vast. Lodewijk jaagt eerst een poosje achter zijn zusje aan, maar daarna is de vrede getekend, waar Lodewijk is is Charlotte en waar Charlotte is is Lodewijk. In de winter blijven ze in het bijgebouw staan. Bij de kooien hebben we een ren opgezet, maar die is op cavia's berekend. Lodewijk doet al pogingen om te ontsnappen... De kooi van de konijnen staat vlak naast het gordijn. Op een dag hebben de konijnen het gordijn helemaal in hun kooi getrokken, door de tralies heen en hebben zich beziggehouden met het verfraaien van de onderkant… Gelukkig worden Charlotte en Lodewijk er niet ziek van.

Charlotte ontsnapt

Donderdag 13 november 2008 ontsnapt Charlottemoet haar 'redden'. Als ik de konijntjes kom voeren loopt ze me al tegemoet…ik vang haar zet haar terug in de ren. Ze weten nu dus hoe het hok open moet en de ren is ook niet echt een belemmering, maar dat wisten we al. Moeiteloos springen de konijnen op de kooi en er aan de andere kant van de ren weer af. Ik let even niet op en uiteraard ontsnapt ze weer. Hond Kyra blijft rustig likken en snuffelen dus ik denk Charlotte gemakkelijk te kunnen pakken. Het snuffelen wordt een beetje te gek en Lotje neemt de benen het kantoor uit en de keuken in, oei dat moet je niet doen bij Kyra! Kyra erachteraan en ik kan nog net zien hoe het konijn achter/onder de keukenkastjes verdwijnt waar eens een koelkast heeft gestaan. Een poos wachten helpt niet en Lodewijk zit treurig in de kooi. Dan moet ik wel beginnen aan de reddingsoperatie. Eerst een zaklamp zoeken en achter de kast schijnen. Gelukkig is ze pas voorbij het tweede kastje. De achterwand wegtrekken uit het gootsteenkastje en natuurlijk duikt ze erdan onder. De plint onder de keukenkastkastjes moet worden weggehaald en openingen verder onder de keuken gebarricadeerd (klinkt simpeler dan het is).Dan kan ik Charlotte pakken. Gelukkig! Nu zit de keuken weer in elkaar en Lotje weer bij haar vriendje in de kooi met een grote haak erop. Charlotte en Lodewijk zijn erg vindingrijk en al gauw hebben ze door dat het deurtje van de kooi na enig wrikken en knabbelen open gaat. Dat is snel verholpen met een stevige haak op het deurtje. Het duurt echter niet lang voordat Lodewijk en Charlotte ons weer tegemoet komen lopen in het bijgebouw. Ze hebben al snel door dat ze de tie raps kunnen doorknagen waarmee de twee kooien aan elkaar zijn vastgemaakt en weer kunnen ze de beentjes strekken. Dan is er maar één oplossing: een andere kooi. En vanaf 23 december 2008 zitten de konijnen samen in een kooi, die ooit voor konijnen bedoeld was: stevig, zonder deurtjes aan de voorkant en stevig vastgemaakt aan de onderbak!

Naar buiten

De konijnen wonen de hele winter in het bijgebouw. Daar is het gemiddeld 5 graden en omdat het zo goed geïsoleerd is komt de temperatuur nog niet veel hoger dan 8 graden. Buiten is het lekkerder, dus gaan de konijnen begin maart naar buiten. Ze wonen nu in konijnenhok met aangebouwde ren tot het nieuwe verblijf klaar is. Ze genieten zichtbaar van het buiten zijn, ze rennen en springen vrolijk door de ren. We hebben wel een kooi van gaas gemaakt om de konijnen binnen en andere dieren zoals onze katten buiten te houden. Het trapje hebben ze niet nodig, het zit ze een beetje in de weg, dus nu ligt het onderin de ren om lekker aan te knagen.

Afscheid van Charlotte

Op 30 maart, maandagochtend vroeg, moeten we afscheid nemen van Charlotte. Ze is pas 10 en een halve maand oud. Zaterdagdagmiddag 28 maart zie ik Lodewijk en Charlotte samen door de ren hupsen. Rond half negen 's avonds als ik ze in het hok wil opsluiten en voeren ligt Charlotte languit gestrekt op de grond en ze komt niet naar me toe. Lodewijk gaat naar haar toe en ze maakt een raar geluid, alsof ze pijn heeft. De dierenarts denkt dat ze zich bezeerd kan hebben door een verkeerde sprong, hij dient haar vocht toe, geeft een spuit antibiotica en een geeft een spuit om een eventuele zwelling in de ruggegraad te verminderen. Het kan zijn dat ze haar rug gebroken heeft, want haar achterlijf is verlamd en ze reageert niet op pijnprikkels, maar hij behandelt haar alsof ze daar een kneuzing heeft. Ze moet binnen twee dagen opknappen. We houden haar warm met een warmtematje en voeren haar bij. In de loop van de zondag gaat het nog steeds niet beter, integendeel ze ligt steeds stil op haar zij, voelt slap aan en reageert alleen door haar oortjes te bewegen. Ik besluit haar te laten inslapen, maar ik hoef de beslissing zelf niet te nemen, op maandagochtend is ze er niet meer.

Sugar

Lodewijk is erg alleen sinds de dood van zijn zusje. We kunnen gelukkig al op 1 april 2009, samen met Lodewijk, terecht bij konijnenopvang Huize Pluis in Ede . Daar mag hij in een ren lopen samen met Sugar en wij kunnen kijken hoe ze op elkaar reageren. We nemen haar mee als vriendinnetje voor Lowewijk. Samen moeten ze nog wel even uitvechten wie de baas is, maar na een dag is de vrede getekend.

Afscheid van Lodewijk

Ineens ligt hij daar op 22 april 2009: Lodewijk, net als zijn zusje 3 weken geleden, uitgestrekt...verlamd aan het lieve wollige achterlijfje, vreselijk! Nog dezelfde dag gaat hij dood. En ik blijf me maar afvragen of het aan het hok ligt, het buiten zijn en of ze nog geleefd zouden hebben als ik ze in hun kooi binnen had gelaten? Lodewijk was twee weken geleden nog ingeënt. .
Dag liefje ventje, je bent weer bij je zusje.